Glasvezel deel 1

Er was eens een ADSL aansluiting die wel graag wilde veranderen in een glasvezel. Nou dat was in heel Frankrijk al aan de gang, dus hoe moeilijk kon dat zijn? Welnu, lees maar snel verder. Dit betreft een aansluiting van goede vrienden van ons in een klein plaatsje in de Charente. Sinds een paar jaar hadden ze zelfs een huisnummer gekregen, samen met de buren en de bewoner van het eerste pand aan het doodlopende weggetje. Dus dat zat alvast goed.

We schrijven het jaar 2021 en wel de maand februari. Iedereen is nog steeds in de ban van Corona, vaccins etc. We mochten via een uitzonderingregel wel bij deze vrienden lunchen, maar met gepaste afstand uiteraard. Zo ook in februari 2021. Maar plots hoorden wij geroep. Ze hebben geen bel. Er stond een man van Orange op het grindpad. Hij kwam een afspraak maken voor de glasvezel aansluiting. Nu was ik zelf al een jaartje bezig om de juiste info te verzamelen vanaf wanneer we dat konden aanvragen, en dus sprong ik direct op. Ook omdat ik iets beter Frans spreek dan de vrienden, maar dit geheel terzijde.

Een afspraak met Orange

Ik stond de man te woord, stelde nog wat vragen om zeker te weten dat het ging gebeuren. Het ging gebeuren. Maar eh ………. Komen ze dan ook in ons dorp? Even in de laptop kijken. Ja hoor, ze komen ook naar ons toe. Wat een feest. Het werd een heerlijke lunch en er werd een extra glaasje ingeschonken. De afspraak stond voor 14 februari bij de vrienden. En zo geschiedde. Het werd echter wel een korte afspraak. De techniciens arriveerden en vroeger waar “la boîte blanche” was bevestigd? Iedereen die glasvezel heeft weet welke ik bedoel. Nou, aan het begin van het doodlopende weggetje, io de T-kruising. Ja, maar dat is veel te ver. Dat is ruim 500 meter. De bomen zijn ook veel te hoog en wij mogen geen 500 meter kabel trekken.

Fase 1 was aangebroken. Hoe gaan we dit oplossen? In de daaropvolgende maanden kwamen er nog vele techniciens en allemaal vroegen ze naar dezelfde “boîte blanche” en allemaal keerden ze weer huiswaarts met de mededeling dat ze “de baas gingen bellen”.
Nu kwam ik vaak in de buurt van een Orange shop en dus met regelmaat vroeg ik voor die vrienden wanneer die witte box nou eens geïnstalleerd werd? En weer kwamen er techniciens langs en weer werd er niets gedaan. Ondertussen was ik zelf “in gevecht” met onze glasvezel aansluiting. Dat relaas kan je lezen in een volgend blog. Het wordt 2022 en wederom komen en gaan er diverse techniciens, maar zijn ondertussen wel die bomen gesnoeid die gesnoeid moesten worden. Het begon ergens op te lijken. Nu dat witte boxje nog.

Alles komt goed

Het is begin 2023 en ik ben weer voor de vrienden in de Orange shop. En nu heb ik besloten eens flink door te vragen ipv genoegen te nemen met een volgende afspraak. Ik kom er uiteindelijk achter dat Orange helemaal nooit dat witte boxje op gaat hangen want hun gemeente heeft geen contract met Orange maar met SFR. Dit geloof je echt niet. Dat heeft dus anderhalf jaar geduurd. Maar goed. Op naar de Mairie. Er zou achteraan gebeld worden. Na weer 2 maanden kwam er opeens een telefoontje dat er weer techniciens zouden komen om alles aan te sluiten. Ze kwamen, en ze gingen weer om de bekende reden.

En toen werd het maart. DE maand van de ommekeer. Waarschijnlijk heeft een zzp-er technicien lucht gekregen van deze zaak en vond deze man het zo zielig dat die mensen al 2 jaar in de wacht zaten, dat hij besloot om te helpen. Hij ging de aansluiting realiseren. Ja maar die 500 meter dan? Hij ging het fixen. En hij heeft het ook gedaan. Op de dag van de aansluiting deed 1 bepaald apparaatje het niet en hij zou terugkomen. Dit moet echt een zzp-er zijn want hij kwam terug en heeft tot 23.30 gewerkt totdat de glasvezel het deed. Net iets meer dan 2 jaar, maar het zit er en het werkt. Hiep hiep hoera voor de zzp-er.