En dan is het opeens weer maart

Als er 1 cliché vaak gebruikt wordt dan is het wel “wat vliegt de tijd” maar iets wordt niet zomaar een cliché. Op 1 oktober sloten wij onze deuren, voelden de rust over ons dalen. Het kampvuur was definitief uit, de zo bekende rust konden we nu echt bijna proeven. De maand oktober, onze maand van echt even helemaal niets doen.

We laten alles de boel de boel, onze gites maken we nog 1 keer schoon en dan…… deuren dicht en even niet meer naar omzien. Wel nog gras maaien, want het blijft maar lekker weer. Wij gaan voor 10 dagen naar Spanje voor een sportief evenement en een paar dagen strand. Calella was weer super, maar de Charente is toch ook wel heel erg fijn. Er komt weer tijd voor “even eten bij vrienden” of gewoon zelf ergens naar toe gaan zonder te bedenken of het wel kan.

Maar de winter (?) komt en als het eenmaal januari is dan weet je het al. Voor ons is januari geen lange maand. Het is namelijk zo februari en voor je het weet is het opeens weer maart en dan ga je al weer bijna open. Februari, dat is toch winter, koud en eventueel een 11-stedentocht?

Februari, dat is toch winter, koud en eventueel een 11-stedentocht? Niet dit jaar want zelfs de BBQ werd, weliswaar voor 1 keer, van stal gehaald. Meerdere dagen was het boven de 20 graden en wat hadden onze (schoon)ouders een geluk om precies die week even bij ons te zijn. Maar als gezegd…………dan is het ook zo weer maart. Over minder dan 4 weken zijn we al weer open. Op naar de trainingsweken met triatleten maar ook de eerste bezoekers met caravan al dan niet op weg naar Portugal.

Er gebeurt ondertussen veel op de socials, ik ben druk bezig om onze website beter zichtbaar te krijgen binnen Google, er moet her en der nog wat geklust worden. En dan te bedenken dat wij op 18 juni alweer ons 12½ jarig bestaan vieren. Dus Ja, de tijd vliegt inderdaad.