Einde seizoen 2020

Ik sta met mijn handen in mijn zakken als de laatste gasten aankomen. Het is eind september. Een vertrouwd beeld om met de handen in de zakken te staan ten tijde van Corona, maar wel heel gek als het hele goede vrienden zijn die arriveren en je geeft ze “een ellenboog” en blijven op een meter afstand. Het nieuwe normaal? Ik hoop echt van niet. Gelukkig is het weerzien er niet minder prettig om en laten we vol trots zien wat er in de afgelopen jaren allemaal is veranderd en daarna snel aan de rosé 😉

Als ik zeg dat het een gek seizoen was dan overdrijf ik zeker niet. Niemand maar dan ook niemand zal 2020 vergeten en iedereen met zijn of haar eigen herinneringen, emotionele momenten maar ook weer lichtpuntjes. Hoe vaak lazen we niet dat Corona ook weer mogelijkheden bood? Maar net zo vaak dat mensen er volledig doorheen kwamen te zitten, en daar zaten wij ook bij, in ieder geval tot en met april.

Wij waren ook zo’n stel die al 13 jaar met, en dat mogen we nu wel zeggen, redelijk groot succes van Le Petit Mas d’ile een gezond bedrijf hadden gemaakt en nu, met Corona, door alle annuleringen, verschuivingen en zonder nieuwe boekingen zagen we zo alles langzaam richting afgrond gaan. Geluk dwing je af zeggen ze wel eens, nou, laten we het daar maar op houden. Wij werden op meer dan een fantastische manier gered en weer een maand later redde Macron ons definitief door de grenzen open te gooien. Direct stroomden de boekingen binnen van bekenden en onbekenden.

Wat volgde was een fijn seizoen met allemaal gasten die zich zeer bewust waren van de situatie en de maatregelen en allemaal rekening met elkaar hielden. Het was uiteraard een kort seizoen, maar ja, dat liet zich wel raden. Blij zijn we met iedereen die zijn reservering wilde doorschuiven naar 2021 en zelfs voor de gites zijn de eerste reserveringen al weer binnen. Laten we hopen dat  we in 2021 gezellig om het kampvuur zitten, schouder aan schouder, weer eten aan de lange tafel, schouder aan schouder en dat we de handen uit de zakken kunnen halen en mensen weer mogen begroten met het geven van een hand.