Een dag op de camping

Het zal je dag op de camping maar zijn. Het is zeven uur ‘s ochtends en mijn dag op de camping begint zoals elke dag: me afvragen waar ik ben. Ik hoor geen snelweg, ik hoor geen sirenes nee, ik hoor vogeltjes, kinderstemmen en als ik echt laat wakker word hoor ik de toeter van de bakker. Ik open de tentrits en word begroet door de geur van mijn niet afgewassen pannetjes van de vorige avond, vermengd met een vleugje vochtige sokken……. Maar die wandeling was wel top. Campingromantiek.

De bakker op de camping

Met een nog slaperig hoofd begroet ik de buurman, een fanatiek kampeerder die zijn caravan heel origineel een naam heeft gegeven : mon rêve 😊. Hij staat te hannesen met de rits van de voortent. Tja als je die ook op een dergelijke manier opzet dan zou ik als rits ook denken : doe het lekker zelf. Terwijl hij worstelt, hoor ik hem iets mompelen over “technisch vernuft” en “windtunneltests”. Zijn vrouw geeft hem zelfs al instructies vanaf haar klapstoel. Een genot om naar te kijken, vooral met mijn kopje oploskoffie in de hand.

Tijd om naar de bakker te gaan. Ik was dus voor de toeter wakker, maar hij kon elk moment arriveren. Terwijl ik in de rij sta, hoor ik twee kinderen ruziën over wie de zak croissantjes en wie het baguette mag dragen. De vader probeert te bemiddelen, maar het klinkt meer alsof hij in onderhandelingen zit met een stel doorgewinterde verkopertjes. Afijn, als de bakker is gearriveerd ligt mijn bestelling keurig klaar. Ik betaal contant en slof terug naar mijn meer dan ruime plek. De eerste vakantie dat ik geen opmerkingen over mijn gesnurk krijg, anders dan van mijn partner. De buren staan simpelweg te ver.

Het sanitair gebouw

Terug bij de tent tref ik mijn partner aan in een heroïsche strijd met de gasbrander. Wat begint als “even een eitje bakken”, eindigt meestal in een culinaire ramp die Gordon Ramsay zou laten huilen. Vandaag is het geen uitzondering. Het ei belandt niet in de pan, maar op de grond, en de enige reactie is: “Ach, de mieren zullen er blij mee zijn.” Ik vond het niet nodig te zeggen dat ik vandaag toch geen trek in een eitje had.

Na het ontbijt is het tijd voor een klassieker: de tocht naar het sanitair gebouw. Dit is de plek waar je de ware aard van de campinggasten leert kennen. Van de man die zijn tanden poetst waarbij het lijkt alsof er 2 dagen restjes moet worden weggepoetst, tot de vrouw die eigenlijk aan een plankje boven de wastafel niet genoeg heeft, getuige de uitgestalde hoeveelheid beauty spulletjes. Mijn persoonlijke favoriet is de buurjongen die elke ochtend zijn haar wast met afwasmiddel omdat hij denkt dat het hetzelfde is als shampoo.

Zwemmen en eten

De middag brengen we door bij het zwembad. Ja eh, geen 25 meter bad, maar wel groot genoeg voor de kinderen om zich uit te kunnen leven zonder dat er ambulances gebeld hoeven te worden. De kinderen hebben de tijd van hun leven, terwijl de ouders wanhopig proberen hun opblaasbare flamingo’s onder controle te houden. Ik zie een man worstelen met een luchtbed in de vorm van een doughnut. Het lijkt een taaie strijd, maar uiteindelijk triomfeert hij. Het publiek applaudisseert zachtjes. Of het gat in de doughnut voor hem groot genoeg is laat nog even op zich wachten.

Tegen de avond is het of tijd voor de barbecue of je schuift met een deel van de andere gasten aan bij de oergezellige table d’hôte. En dan maar wel hopen dat die ene gast die alles van wijn weet niet dat ene glaasje te veel neemt. De buurman van “mon rêve” heeft een barbecue die bij ons niet eens in de stationwagen zou passen. Wij houden het simpel met een wegwerpbarbecue, die na vijf minuten al meer rook produceert dan de bekende volkswagen met sjoemelsoftware. De hamburgers smaken er niet minder om, net als 1 van de heerlijke biertjes uit de Intermarché. Ondertussen is 1 van de worstjes in het gras gevallen. Een nieuwsgierige hond probeert subtiel het worstje te stelen. Hij slaagt, en wij applaudisseren voor zijn doorzettingsvermogen.

Een topdag op de camping

Na het eten verzamelen we ons rond het kampvuur. De kinderen roosteren marshmallows en de volwassenen drinken wijn uit plastic bekertjes……maar wel met een echt voetje. De buurman haalt zijn gitaar tevoorschijn en iedereen is blij dat het bij puur instrumentaal blijft. Ondertussen vertelt “De vrouw van mon rêve” een spannend verhaal over de keer dat ze een wasbeer in de voortent aantrof. Iedereen hangt aan haar lippen, vooral omdat het verhaal steeds vreemder wordt naarmate ze meer wijn drinkt.

Als de sterren tevoorschijn komen, is het tijd om naar bed te gaan. Terwijl ik in mijn slaapzak kruip, hoor ik het geluid van ritsende tenten en vlakbij mijn oor 1 irritante mug die toch de weg naar deze camping heeft gevonden en dan ook nog onze tent. Morgen weer een nieuwe dag vol campingavonturen.

En zo sluit ik de dag af, met een glimlach op mijn gezicht, mijn partner die al in dromenland is en een kikker die er lustig op los kwaakt alsof hij auditie doet voor een Disney film. Camping: je moet ervan houden.