Ik Vertrek bij Eva Jinek

Budget of geen budget?

Ik Vertrek bij Eva Jinek. Dat kan je trouwens op 2 manieren lezen. Maar het zal niemand ontgaan zijn dat er weer een nieuwe serie van “Ik Vertrek” is begonnen. De bingokaarten zullen straks vast wel weer tevoorschijn worden gehaald. Zonder er een mening over te hebben, die ik uiteraard wel heb, wilde ik dit seizoen er “blanco” ingaan om te zien wat ze dit jaar in petto hadden. Uit onze persoonlijke kring kennen wij de succesverhalen maar ook de redelijk negatieve kant die deelname aan het programma kan hebben. Ik zeg nadrukkelijk kan, want het is voor elke business, land en persoon/familie weer anders.

Maar goed, mijn relaas gaat over de dag van 1 november, het is Allerheiligen, en ik loop die avond langs het kerkhof in Spaarndam waar mijn schoonvader ligt. Ik ben een weekje in Nederland. Ik zwaaide even naar hem om vervolgens naar mijn afspraak te gaan. Een vriend die dit jaar zijn vrouw verloren is. Zo’n ontmoeting op 1 november is dan ook toch wel weer een beetje apart. Je kan er allerlei clichés op loslaten, maar wij proberen zoveel mogelijk van het leven te genieten, want, inderdaad, het is al zo kort.

Ik Vertrek bij Eva Jinek

Eenmaal weer op mijn logeeradres nog even Jinek kijken. Oh, Wennemars met zijn zoon, uiteraard speculeren over de nieuwe maatregelen en 2 stellen die in de nieuwe serie “Ik Vertrek” zitten. Ik Vertrek bij Eva Jinek, altijd leuk. Iedereen heeft ondertussen zijn mening wel over gevaccineerd en niet gevaccineerd. Iedereen vindt van iemand dat hij/zij wel of niet iets fout doet. Het enige wat ik er over kwijt wil is dat ik vond dat Caroline vd Plas, die ik met regelmaat de spijker op de kop vindt slaan, die avond de plank behoorlijk mis sloeg. Te lang zeuren over de “waarom vraag” terwijl het schip zinkt.

Gelukkig was het onderwerp van Erben en zijn zoon Joep een stuk luchtiger en als schaatsliefhebber was het een heerlijk interview. Maar toen de deelnemers aan Ik Vertrek. Het ene stel heeft een stationsgebouw in Oost Duitsland gekocht en het andere stel, hoe kan het bijna ook anders, een bouwval in Frankrijk. Het leukste was al de totale tegenstelling van de stellen. De ene werkte met een perfect planbord, de ander had geen planning want dan kon je ook niet achterop raken. Het ene stel had er al ruim 6 ton in gestopt en het andere stel € 40.000. Heerlijk om dit allemaal te zien. Wij hebben het programma nooit gehaald. Volgens de redactie waren wij te goed voorbereid getuige het feit dat wij alle info hadden aangeleverd en nooit meer iets van de redactie hebben vernomen. Zo kan het ook.

Failing to plan is planning to fail?

Kijkend naar Ik vertrek bij Eva Jinek, schieten mijn gedachten alle kanten op. Hoe kan je een pand kopen van € 40.000 om er vervolgens 6 ton in te stoppen met de mededeling dat er nog 4 ton in gaat? Zij zullen ongetwijfeld een plan hebben, het was het stel van het planbord en het station. Zelf weet ik nog maar al te goed hoe wij de eindjes aan elkaar moesten knopen en wij dachten toch echt goed voorbereid te zijn geweest. Het enige wat je echter nooit goed kan inschatten zijn je inkomsten. Plannen maken is niet zo moeilijk met wat je wilt organiseren, maar dan moeten de mensen nog komen ook. Gelukkig is het programma Ik Vertrek in de meeste gevallen een prachtig affiche voor de eerste stroom aan gasten, en dat gun ik beide stellen dan ook van harte.

Het tweede stel had als gezegd een bouwval gekocht. Er kwamen al wat shots voorbij en de beroemde Ik Vertrek Bingokaart kon dan ook direct weer onder uit de lade worden getrokken. De Franse taal totaal niet machtig, geen planning en genoeg tegenslagen. Maar beide stellen zaten blakend van zelfvertrouwen in de studio en de huwelijken waren fier overeind gebleven. Het kan niet anders dan dat ook dit stel het gaat redden in Frankrijk. Maar als ik al die bedragen zie dan vraag ik mij elke keer weer af hoe wij het dan gedaan hebben? Ik heb nog nooit 6 cijfers voor de komma op mijn rekening gehad, ook niet als lening, muv de hypotheek dan om destijds ons pand te kunnen kopen. Sterker nog, na 15 jaar zijn we eindelijk onze eigen keuken aan het renoveren.

Alles voor de gasten

Zeker in de eerste jaren ging bij ons elke euro die over was in het “renovatiepotje” voor de gasten. Met andere woorden : in die beginjaren wilden wij eerst dat alle accommodatie voor de gasten zo perfect mogelijk zou zijn. Ook wij hebben Ik Vertrek afleveringen gezien van mensen die met meer dan een half miljoen euro gaan emigreren en eens even flink van leer trekken en leuk alles renoveren. Of met een beetje geluk en/of als je een goed TV-hoofd hebt, kan je met ene meneer De Mol nog wel een lucratieve deal sluiten. Ja die Meilandjes waren zo gek nog niet. Wij liepen ook vaak in een brocante winkel en kozen dan ook dingen uit die we leuk vonden, alleen kochten we het niet want het was simpelweg niet te betalen.

Ik wil maar zeggen dat elk emigratieverhaal op zichzelf staat. Dit seizoen zal er bij Ik Vertrek ongetwijfeld ook wel een stel voorbij komen (en inderdaad, dat was het geval) met een goedgevulde bankrekening. Zulle die dan zelf een hamer gaan vasthouden? Ik gun het ze allemaal want in de voorafgaande jaren zullen ze er hard genoeg voor hebben gewerkt. Ach, het leven bestaat uit keuzes maken. Zoals iemand ooit tegen een afgestudeerde vriendin van mij zei : Joh je kan er veel meer uithalen. Mijn kinderen kunnen later doen wat ze willen omdat ze nu een goede baan hebben. Haar antwoord was : ik doe nu al wat ik wil. Waarvan akte.

Ik vertrek bij Eva Jinek – Toekomstmuziek

Ooit werd ons verteld dat de eerste 5 jaar van je eigen (nieuwe) bedrijf cruciaal zijn. Zowel qua “aarden” als het neerzetten van jouw formule, hoe je je bedrijf wilt gaan runnen etc. Voor ons werd dat iets meer dan 5 jaar omdat we per sé alles zelf wilden doen, waar mogelijk, en geen personeel in dienst wilde nemen. Kijk, het aanleggen van parkeerplaatsen hebben we laten doen net als de aanleg van 2 nieuwe septic tanks met bijbehorend filterbed. Maar de bouw van een nieuwe gîte, sanitair gebouw, ruimte voor de table d’hôte, renovatie zwembad, bouw terras bij het zwembad, salle des fêtes en ga zo maar door, hebben we toch echt allemaal zelf gedaan. En daarom dus iets meer dan 5 jaar.

Maar nu komen we zo’n beetje in de eindfase dan wel dat we her en der aan het verfraaien zijn middels kleur op de muur, nieuwe meubels en/of accessoires en meer van dat soort zaken. En dus eindelijk tijd en geld voor onze eigen keuken, want vanaf dag 1 was Caroline eigenlijk al die tegeltjes in onze keuken zat. Eerst werd nog even de gehele elektra op orde gebracht. Niet meer nadenken over apparaten die tegelijk aan staan of gasten die opeens in het donker zitten, heerlijk, ik kijk er naar uit. Samen met de mooie nieuwe kastjes en tegels is er straks weer een project afgerond. Ik hoor het mijzelf nog tegen iedereen zeggen in 2006 : Wij hebben nu een pand gevonden, daar hoeven we echt niets aan te doen.