De klapperrrrr van de week

Table d’hôte 2.0

 

Alles voor de gasten. Dat is eigenlijk wel een vaste uitdrukking bij ons geworden. Bijna alles wat wij bouwen, verbeteren, renoveren of anderszins bedenken staat 9 van de 10 keer in het teken van de gasten. Zo is onze eigen slaapkamer al 15 jaar onveranderd, terwijl we graag de vloer willen vervangen en een nieuwe wandkast willen plaatsen. Want ja, je kan je geld maar 1 keer uitgeven. Aan het eind van dit bizarre seizoen, wat voor ons gelukkig goed is verlopen, maakten wij dus ook de financiële balans op om weer plannen te kunnen maken mbt “welke klussen gaan we dit najaar realiseren”?

Tijdens het seizoen was ik daar eigenlijk voor het eerste deel al vrij snel uit. De ruimte waar wij altijd met z’n allen eten tijdens het seizoen, kortweg “de table d’hôte ruimte”, moest worden verbeterd. Nou ja, tegen de vlakte en een nieuwe bouwen dus. De eerste versie, net iets te simpel en te snel gebouwde, had zijn dienst meer dan bewezen, maar was in principe net te krap en niet echt professioneel. Aangezien wij toch onze professionele uitstraling hier in de Charente elk jaar willen verbeteren was deze klus dus nummer 1 op het lijstje.

Splinters

Tijdens het seizoen 2019 en 2020 was het al een paar keer gebeurd dat een volwassene, maar vooral kinderen, een splinter in een voet kregen van de houten terrasdelen bij het zwembad. Dat stoorde ons eigenlijk wel. Terrasdelen van composiet was wellicht de oplossing. Maar als ik die table d’hôte ruimte ging bouwen dan moest daar ook een nieuwe vloer in. Dat was simpel 1 en 1 optellen. De oude houten terrasvloer zouden we verhuizen naar de camping en dan een nieuwe composietvloer naast het zwembad.

En dus werd er half oktober begonnen met de sloop van de oude overkapping. Dat was nog wel even een dingetje want niet elk boutje gaf mee en het geheel moest zo goed als mogelijk uit elkaar gehaald worden. Een aangrenzend veldje gaat namelijk omgedoopt worden in het “Puberveld” en met de restanten van de oude overkapping kunnen we vast wel een coole en chille ruimte bouwen voor die gasten. Maar goed, dat is project nummer…… eh……nou ja, later in ieder geval.

 

Seizoen 2021

Uiteindelijk was in iets meer dan 2 dagen het geheel gedemonteerd en ook alvast verplaatst naar het betreffende veldje en kon er begonnen worden met de bouw van de nieuwe ruimte. Zonder daar nu een heel saai verhaal van te maken was het natuurlijk wel even een klusje. Ondertussen wel ruime ervaring opgedaan met andere bouwwerken, zoals het overdekte en onoverdekte terras bij het zwembad. In diezelfde stijl moest ook dit bouwwerk gaan verrijzen.

In totaal moest ik 3 keer naar Angoulême rijden om de benodigde materialen te kopen. Bij de laatste keer trilde de aanhanger wel erg bij een lage snelheid, maar boven de 60 km/u was dat weer weg. Die moet gewoon even naar de garage voor een andere band, maar dat doen we later wel als we klaar zijn, eerst bouwen. Alles moest tenslotte wel voor de winter klaar zijn want in februari en maart zijn we altijd te druk met de op hand zijnde nieuwe start van het seizoen. 2021 in dit geval. Er werd dus driftig geschilderd, gezaagd en gebouwd.

 

Zwembad met terras

Half oktober kwam er een 2^e lockdown in Frankrijk. Dit betekende meteen weer het, zo goed als, einde van het sporten, een lunch buiten de deur en het bezoeken van vrienden. Maar wel meer tijd om de table d’hôte ruimte iets eerder klaar te hebben, en zo gebeurde het ook. Alle materialen werden vlak voor de lockdown in 1 keer gehaald en zo kon ik achter elkaar door met nog eens prachtig weer erbij ook. Heerlijk in het zonnetje de planken voor het dak in de beits zetten, balken monteren en ga zo maar door.

Het zwaarste gedeelte was nog wel alle planken bij het terras van het zwembad losschroeven en naar de overkant sjouwen. Het zwembad met terras ligt namelijk aan de kant van de boerderij en de camping aan de overkant van die boerderij. Maar goed, na 3 dagen van sjouwen, zagen en schroeven lag ook de vloer er in en kon het dak gemonteerd en ook waterdicht gemaakt worden. Vanwege de opgehoogde vloer is het straks, wanneer de (kleine) gasten er weer zijn wel veiliger wanneer er op de hoeken ook een hekje zou komen. De open gedeeltes worden dan nog voorzien van een trappetje.

 

Limoges

Het afwerken van de table d’hôte ruimte gebeurt in een later stadium, nu eerst de vloer bij het zwembad leggen met de genoemde composiet vloerdelen. En dus reisde ik af naar de grote bouwmarkt bij Limoges. Weer trilde de aanhanger toen ik wegreed, maar goed, dit werd toch het laatste ritje voordat hij naar de garage zou worden gebracht. Eenmaal bij de bouwmarkt was het ff een gedoe voor ik de planken had, want ze stonden natuurlijk op de bovenste plank van de stelling en ook nog helemaal ingepakt. De heftruck zette de pallet op zijn plek en ik moest er met de auto heen rijden.

Leuk zeg, zo’n doodlopend stukje bij een bouwmarkt met een aanhanger 😊 Gelukkig kan ik een beetje achteruit rijden met zo’n ding en dus weer terug en een soort van keren bij het straatje van de kassa, tenminste……….dat was de bedoeling. Ware het niet dat er een mevrouw achter mij ging staan en kennelijk niet wist dat haar stuur 2 kanten op kon draaien en dat er ook een achteruit in de auto zat. Toen ik mijn combinatie maximaal had verplaatst kon zijn er door en ik mega moeilijk achteruit rijden waarbij ik 1x linksaf en 1x rechtsaf moest. Op de plek aangekomen kon ik alle planken inladen en door naar de kassa

 

Korting

De vriendelijke dame vroeg of ik een klantenkaart had? Nee die had ik niet, maar levert het nog iets op ook? Ja, wel 5% zei ze. Oh, dat was in het geval van deze vloer wel interessant. Doe maar, zei ik. Dan moet u wel even terug naar de klantenservice want ik kan die kaart hier niet aanmaken. Pffff…..ik wist wat dat ging betekenen, wachten en wachten. Maar goed het bedrag was interessant genoeg om er “even” voor in de rij te gaan staan. De dame aldaar was aller vriendelijkst en ging aan de slag. Alles werd keurig ingevuld en toen vroeg ze om mijn bankpas, want het werd direct teruggestort.

Ik toverde mijn fraaie oranje ING pas tevoorschijn en gaf deze aan haar. Ze keek vreemd op, zocht naar cijfers en zei : deze kan ik niet invoeren. Hmm, het moest iets met een creditcard achtige omgeving zijn. Ook die had ik, mijn Mastercard. Onbetaalbaar. Nou, letterlijk in dit geval want bij onze fijne Franse bank zit er standaard een blokkering op, voor alle online zaken, en dit was dus ook een online zaak. Ik kon dus zonder mijn korting naar huis en nog eens een keer terugkomen wanneer ik zelf die beveiliging even voor 1 dag uit moet zetten.

 

Onderbuikgevoel

Niet geheel vrolijk meer begon ik aan de terugweg naar Le Petit Mas d’ile. Tot 60 km/u trilde de aanhanger nog steeds, zelfs nu deze vol geladen lag. Eenmaal op de snelweg was het trillen weg en belde ik naar huis dat ik er met 45 min zou zijn. Dacht ik. Want nog geen 5 minuten verder een keiharde knal, een slinger aan mijn stuur en……ik kon de boel gelukkig recht houden en naar de vluchtstrook dirigeren. Klapband. Dat was dus dat getril en ik had naar mijn onderbuikgevoel moeten luisteren en het wiel op voorhand moeten vervangen.

Gedane zaken neme geen kere en dus Caroline gebeld met de vraag of ze “even” een wiel kon komen brengen. Via de video chat alles aan laten wijzen in de schuur wat ze mee moest nemen, van sleutel tot krik en van wiel tot hydraulische krik. Maar goed dat ik dat gedaan had, want anders zou ik weggesleept zijn. Dat geldt voor zowel het bellen als de spullen. Binnen 10 minuten stonden er 3 auto’s van de “Securité” en die wilde weten hoe lang het ging duren voordat de hulp gearriveerd zou zijn, anders werd het wegslepen.

 

Eind goed al goed

Ongeveer 20 minuten later reed Caroline aan de andere kant voorbij en dat was voldoende om niet weggesleept te worden. Eenmaal ter plaatste konden we snel het wiel vervangen………..dachten we. De eerste krik bereikte niet genoeg hoogte, maar de hydraulische gelukkig wel. Nou, hup, reservewiel. Ik pakte het uit de auto en………..die stond leeg. Had ze niet gemerkt toen ze het uit de schuur had meegenomen. Daar stonden we dan met een aanhanger op de krik en 2 lege wielen. Ook het echte reservewiel van de Golf paste helaas niet en dus moest er iets verzonnen worden.

De mannen van de securité deden nog 1 telefoontje, en soms moet je geluk hebben. Er reed nog een (4^e)  auto in de buurt die een compressor aan boord had. Zucht. Zo eentje van verlichting, dat dan weer wel. Toen die er eenmaal was ging alles vlot, op de wieldop na dan, maar die werd uiteindelijk met het laatste stukje metaal wat in de auto aanwezig was verwijderd en zo konden we toch het wiel verwisselen en konden we over de B-weggetjes naar huis. Want wat bleek, het trillen werd veroorzaakt door een wiel waar heel wat speling in zit. Op naar de garage. Nu snel met het terras aan de gang want……….alles voor de gasten.

Camping & Gîtes beginnen? Doe het niet, jullie hebben ons toch 😉