Daar waar het morgen altijd mooi weer is

Het weer

Dat stond te lezen op de website van Le Petit Mas d’ile toen wij de stap maakten om deze camping met gîtes over te nemen. Het ideale antwoord natuurlijk als de meer dan bekende vraag gesteld wordt : wat voor weer wordt het vandaag? Wij vonden het ook best grappig de eerste tijd, totdat we er iets langer over na gingen denken. Wij kwamen tot de conclusie dat je het ook zou kunnen interpreteren als “dat het vandaag in ieder geval geen mooi weer is”. Die gedachte betekende het einde van de slogan op onze website.

Maar ja, het weer, het blijft altijd een onderwerp van gesprek en ook elk jaar krijgen wij weer de vraag wat voor weer het is in mei, juni of welke maand dan ook? Het is ook niet heel moeilijk om daar een antwoord op te geven, zolang je er altijd maar bij vermeldt “normaal gesproken” 😉 Toch is het wel 1 van de belangrijke redenen waarom er nog steeds veel families kiezen voor een vakantie in Frankrijk, afgezien van het zeer fraaie landschap en de bereikbaarheid.

Paniek

Ons eerste jaar zullen wij nooit vergeten. Aangekomen in december 2006 gingen wij, nadat alle verhuisdozen waren uitgepakt, vol goede moed aan de slag. Nog een beetje zonder plan en overal en nergens gingen wij aan het werk. Er was een kleine lekkage op zolder, dus toch daar maar als eerste aan de slag. De binnenkant van het dak was bekleed met isolatiemateriaal en ik had al gelezen dat dit soort oude huizen vooral moeten ventileren. Dus hup, alles eraf halen. Ik haalde de ene lap isolatie na de andere weg tot plotsklaps….. WAAAMMMM er zo een vierkante meter dak naar binnen viel.

Paniek. Het dak is ingestort zei ik tegen Caroline (mijn vrouw). Nou ja, 1m2 dan 😉 Maar ik wist toen echt nog helemaal niets van klussen, laat staan dat ik wist hoe je zoiets moest repareren. Gelukkig was een bevriend collega wel heel handig en die stond binnen het half uur op de stoep en in nog minder tijd was het dak weer dicht. Wel zagen we toen meteen wat het effect was van de isolatie i.c.m. kapotte dakpannen. Het gaat lekken, water blijft in de isolatie hangen en dan gaan je balken rotten.

Klussen met mooi weer

Dus daar kwam de eerste grote klus aan, er moest ongeveer 25m2 dak inclusief balken en nokbalk vervangen worden. Welkom in de Charente. Wij woonden er nog geen 2 maanden en we hadden de eerste aannemer over de vloer. Het was februari 2007 toen we aan die eerste klus begonnen. In een week tijd dak er uit en dak er weer in. Ik heb nog nooit zo snel leren klussen en een Frans dak repareren is nu geen uitdaging meer voor mij. Fijne bijkomstigheid was dat we elke dag buiten zaten te lunchen. Ja, in februari dus. Dat konden wij wel uithouden.

De volgende klus was de renovatie van het zwembad. Na een bezoek van “een zwembad meneer” bleek al snel dat wij niet een “echt” zwembad hadden, maar een bak water met een te kleine pomp en te weinig punten voor de circulatie van het water. Dat werd een paar dagen later bevestigd door iemand uit het dorp. Die had begin jaren 60 als klein ventje geholpen om dit zwembad te bouwen. Geheel opgetrokken uit granieten stenen en afgesmeerd met, ja met wat eigenlijk? En helemaal in die oude tijd kwam de dakgoot uit in het zwembad met aan de andere kant een overloop.

Zomerse temperaturen

De eerste Nederlandse eigenaren hebben er toen het (te kleine) pompje in gezet en nu stonden deze eigenwijze eigenaren daar voor de beslissing : renoveren of elk jaar een beetje repareren en schilderen? Die keuze was snel gemaakt. Wij gaan voor “alles in 1 keer goed” en dus kwam de zwembadmeneer op bezoek, werd er een plan gemaakt en hebben we met dezelfde aannemer bijna 3 maanden keihard gewerkt aan de renovatie. Dat wordt vast nog eens een mooi blog, maar nu even niet, want “het weer” staat nu centraal. Zoals gezegd, het is nog steeds ons eerste jaar / seizoen op Le Petit Mas d’ile. Gedurende de gehele klus alleen maar mooi weer gehad, buiten lunchen en van half 9 ’s-morgens tot laat in de namiddag buffelen.

Het wordt juni en het zwembad is bijna klaar. Alleen de liner moet er nog in. Maar ja, dat kan pas bij een bepaalde nachttemperatuur want de naden worden gelast en als het te koud is dan breken die weer. Gelukkig kwam er van het vele uitstel uiteindelijk geen afstel. Wel moest ik in mijn beschikbare Frans toch nog behoorlijk boos worden, want de eerste gasten waren in aantocht. Oef, 1 dag voordat de kampeerders kwamen liep het bad vol, was het 30 graden en moest ik alleen nog een randje dichtsmeren………..terwijl de gasten achter mij al in het water lagen. Ze mochten niet spetteren.

Na regen komt zonneschijn

Eind goed al goed zou je zo denken in je eerste seizoen. Hoe anders zou dat worden toen het hoogseizoen eenmaal aangebroken was. Want als gezegd, tijdens de gehele klus was het prachtig weer. Met Pasen kwam de hele familie nog over, was het zwembad nog niet klaar maar was het wel heel heet. Maar goed, juli brak aan en de camping stroomde vol. Perfecte start van ons eerste seizoen. Tot die 2^e week juli. De eerste regenbui en de 2^e en de 3^e en eigenlijk stopte het gewoon helemaal niet meer.

De huidige parkeerplaats was er nog niet. Er waren nergens steentjes, we hadden nog het ieniemienie kleine, oude en uiteraard schone sanitair gebouwtje, maar wel een mooi zwembad. Waar de auto’s stonden veranderde de ondergrond al snel in een modder glijbaan. Auto’s kwamen niet meer weg, echtelijke ruzies omdat de vrouwen de auto gingen duwen. Met spinnende wielen word je daar niet vrolijk van. En wij? Wij voelden ons zo schuldig, binnen zittend in ons behagelijke huis.

Een bijzondere borrel

Onze hersenen draaide overuren. Hoe houden we iedereen tevreden? We moeten er voor zorgen dat ze niet voortijdig vertrekken. Elke dag toch maar weer het weerbericht ophangen. Ook elke keer een zogenaamd grappige cartoon op het mededelingenbord hangen hielp niet. Tot we uiteindelijk een ludiek idee hadden. De zomer zonder zon borrel. We hadden onder de overkapping bij het zwembad een tafeltennistafel. Daar klapten we 1 helft van omhoog en dat was het buffet. Nootjes, chips, olijven en een worstje gehaald. Wijn, bier cola en andere frisdrank en de borrel kon beginnen.

Wat een verbroedering kwam er ter plekke tot stand. Iedereen was het er gelukkig over eens dat wij er ook niets aan konden doen, maar dat dit wel een heel erg leuk initiatief was. Iedereen gezellig op de groene regenlaarzen en in korte broek, want koud was het niet. Er zou nog lang over nagepraat worden. En in augustus? Gelukkig, het tij keerde en uiteindelijk een prachtig eerste seizoen gedraaid. Ooit is er nog 1 seizoen geweest dat we met een paraplu en 15 graden bij het kampvuur zaten. De vaste gasten weten dit allemaal nog en ook dat moment wordt gekoesterd, want “kampvuren” blijven we altijd doen.

Wij zeggen nog steeds : De Charente is prachtig, zelfs als het regent. Ga bij het zeldzame slechte weer heerlijk lunchen bij 1 van de vele restaurantjes, bezoek een museum of kasteel. Sportief kan ook, het grote indoor trampoline centrum in Limoges is een perfect sportief uitstapje. Zelfs grote overdekte zwembaden zijn dan nog een optie. Kortom, er is altijd wel iets te doen. Maar de echte kampeerder gaat natuurlijk heerlijk liggen luisteren naar het getik op het tentdoek met een boek en een wijntje, want………..

Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest.