Mobile homes en safaritenten Mobile homes of toch gewoon kamperen? Voor mobile homes en safaritenten…
What’s another year
Dat zong ooit Johnny Logan voor het songfestival en won er ook nog mee. Ik zal met deze blog geen prijzen winnen, maar ach, wie schrijft die blijft. Hoe dan ook, vorig jaar schreef ik in oktober dat het seizoen alweer voorbij was en nu is het 30 september en hebben wij morgen nog 3 kamers bezet en volgende week nog 1 kamer voor 1 nacht en zit Caroline op het moment van schrijven lekker in Valancia met haar nichtjes en heb ik alweer voor de 2e keer een fantastische fietsvierdaagse in de Alpen beleefd.
Maar ook het seizoen was weer een grote belevenis. Een zeeeeer matig kampeerseizoen wat maar niet op gang wilde komen, maar gelukkig waren alle gites al vrij snel volgeboekt, maar zorgeloos gingen we zeker het seizoen niet in. Iedereen roept dan meteen : komt allemaal goed, maar als je half juli nog steeds een paar duizend euro achter loopt op je budget dan wordt het wel heel erg spannend.Uiteindelijk is het allemaal ook weer goed gekomen en moeten we ook eerlijk zijn dat we wel heel veel kosten hebben gemaakt in de afgelopen 12 maanden. Vorig jaar november begon het al met het 1e weekje (van 5) naar Nederland. De Simple Minds in de HMH. Wat een superoptreden en het klonk nog precies zo als dat we de mannen in een discotheek hoorden in Spanje eind jaren 80.
Een maand later waren wij alweer in Nederland, traditioneel voor de kerst en weer was het gezellig. Januari 2016 had ik eindelijk de mogelijkheid om de wintertrail van Sancy te lopen, halve marathon over een mooi trail parcours. Helaas was er net 40 cm sneeuw gevallen. Wel prachtige plaatjes, maar het werd dus wel file lopen met 3000 man over een single track. Eens en nooit meer dus, 3½ uur over 21km gedaan terwijl ik een trail van 27km in 2½ uur loop 🙂 Hoe dan ook, na de trail door naar Duitsland naar mijn broer om te zien waar en hoe hij werkt. Heel gaaf om te zien hoe hij de boel daar bestiert. Trots op. Heerlijk in een Duitse “Bierschuur” gegeten en helaas de volgende dag weer door naar NL waar Caroline de beurs had gedraaid met haar vader en vriendin Linda. In maart ging ik voor de 4e keer naar NL, nu stond ik op de beurs, samen met mijn broer en een handvol neven. Tja, wanneer is een beurs succesvol? Je weet het nooit. Komend jaar maar eens proberen met bonnetjes van “gratis fles wijn bij aankomst”, dan weet je wie er via de beurs komt. Na het weekend weer terug om weer in april voor de laatste keer terug te gaan voor de 80e verjaardag van Aris……………en een surpriseparty voor Caroline, maar dat wist ze toen nog niet 🙂
Het feest van Aris was in 1 woord super, inclusief de muzikale ondersteuning van zijn eigen shantykoor Nortada. Allemaal gezellige mensen en heerlijk bijgepraat met bijna iedereen. Zaterdag hadden we nog even vrij en zondag gingen wij weer naar huis……………maar wel met een omweg 🙂 Eenmaal ter plaatse in De Bilt had Caroline nog niet in de gaten wat er aan de hand was, maar toen er allemaal kinderen lang zal ze leven begonnen te zingen viel uiteindelijk het kwartje. Tja, ik wil veel verjaardagen overslaan, maar niet die 50e.
Uiteindelijk om 02.00 uur weer thuis na een fantastisch feest, mede perfect verlopen door de fantastische hulp van ieder geval Jannelies en Marcel, maar dan doe ik er zeker nog een paar tekort. Tja, en dan moest er toch weer gewerkt worden want er stonden weer gasten op de stoep na een paar dagen. Het nieuwe terras was bijna klaar, het zwembad moest open, grasmaaien enz enz. het ging allemaal weer beginnen en we hadden er zin in.